Er worden nog veel meer feesten gevierd in de bijbel. Op deze pagina worden nog een aantal belangrijke genoemd.

Het woord Purim heeft te maken met het Perzische woord 'pur', dat ´lot´ betekent. Het feest gedenkt de redding van de Joden die in de vijfde eeuw voor Christus in Perzië leefden.

In het bijbelboek Esther staat hoe Haman het Joodse volk wilde vernietigen en hoe God zijn volk redde.

Haman was de rechter hand van koning Ahasverus, de koning van Perzië. Mordechai, de oom van koningin Esther, wilde niet buigen voor deze boze plannen en kon Esther overtuigen te pleiten voor haar volk bij de koning. Haman wiep het lot over de Joden in de 1e maand, Nisan, elke dag tot aan de 12e maand, Adar (Esther 3:7). Zijn plan was om de Joden uit te roeien op de 13e van de maand Adar. God keerde het lot echter en Haman werd uitgeroeid (Esther 7:9-10). Het volk van Israël mocht door een nieuwe wet van de koning zich verdedigen tegen iedereen die hen iets wilde aandoen (Esther 8:3-14). Dit werd voortaan het Purimfeest en wordt nu gevierd van de 13e tot de 15e Adar.

Vandaag de dag brengen vrouwen de halve dag in de keuken door om lekkernijen op tafel te kunnen zetten. Kinderen maken van deeg koekjes waarvan ze de randen omkrullen, de 'Hamansoren' . Met het avondgebed begint de eigenlijke viering. De kinderen in de synagoge hebben ratels meegenomen. Het complete boek Ester wordt gelezen en bepaalde passages worden extra herhaald. Valt de naam 'Haman', dan wordt er fel gereageerd met uitdrukkingen als 'Zijn naam worde uitgeroeid' en 'Weg met Amalek'. Kinderen mogen flink ratelen als ze de naam 'Haman' horen. Tot diep in de nacht is het daarna feest.

De volgende dag is het de 15e adar, de laatste dag van het feest. herinnering aan Ester, die eerst een Iraans masker droeg. Volgens het verhaal mocht niemand weten dat de vrouw van de Perzische heerser een jodin was

Chanoeka is het verhaal van vrijheid, van het behoud van de eigen Joodse identiteit, van een kleine groep dapperen, die in opstand kwamen tegen een grote vijand en het is een feest dat laat zien dat God zijn volk niet in de steek laat.

Het Chanoeka-feest duurt acht dagen en is het enige feest dat niet in de bijbel genoemd wordt. Dit Inwijdingsfeest wordt gevierd ter herinnering aan de herinwijding van de Tempel in Jeruzalem door de Makkabeeën, nadat ze in het jaar 164 voor Christus, de Syriërs verslagen hadden.

In de tempel brandde altijd één bijzondere lamp, de Menorah, het ‘eeuwige licht’. Die moest altijd blijven branden, maar was nu gedoofd. En er was nog maar één kruikje met olie - genoeg voor één dag. Maar door een wonder brandde de lamp toch acht dagen en nachten - de duur van het feest van de herinwijding van de tempel.

Tijdens het acht dagen durende feest van chanoeka wordt thuis de chanoekia ontstoken. Dit is een kandelaar met negen armen: acht voor elke dag van het feest en één om de andere kaarsen mee aan te steken. Elke dag wordt er een kaarsje meer aangestoken totdat alle negen kaarsjes op de laatste avond branden. Kinderen spelen met een speciaal tolletje (dreidel), waarop in het Hebreeuws de beginletters van de woorden “een groot wonder vond daar plaats” staan. Ook krijgen zij cadeautjes. Men eet gerechten die in olie gebakken zijn, zoals latkes.(aardappelkoekjes).

Kerstfeest is geen bijbels feest. De oorsprong van ligt in de heidense aanbidding van de god van het hemelse licht Mitra,door de Romeinen vereerd als de zonnegod. Onmiddellijk na de winterse zonnewende - de kortste dag van het jaar, was er een aanbidding van deze zonnegod. De Romeinen vierden zijn verjaardag elk jaar op 25 december. Het was een vrolijke dag met feesten, geschenken voor vrienden, en woningen die versierd werden met wintergroene bomen.

Geleidelijk kreeg het christendom de overhand over de Mitraverering, en het feest werd door de kerk gebruikt om de geboorte van Christus te vieren.

Hoe kijken we tegenwoordig tegen Kerstmis aan? De legende van de kerstman, de kerstboom, de versieringen en het geven van geschenken hebben een enorm beslag gelegd op de maand december.

Toch is kerstfeest diepgeworteld in onze cultuur en ook een niet weg te denken feest voor vele christenen. Een nieuwe tendens voor veel christenen is dat ze deze kersttijd gebruiken om naar eenzamen en armen om te zien en om aan mensen de ‘blijde boodschap’ te verkondigen.